2022 is alweer twee maanden ver, hoog tijd voor een nieuwe blogpost! Uit mijn allernieuwste kookboek-aanwinst dan nog wel. Terwijl we amper de kans hebben gehad om uit mijn kerstcadeaus iets te maken (wél al gedaan hoor, Tim heeft het paardenstoofvlees uit het boek van Seppe Nobels gemaakt), zag Tim een kookboek dat hij niet kon laten liggen. Eén van de slogans op de kaft is: “Qui cuisine sans beurre, est un imposteur”, daar kunnen we ons wel in vinden. Dus een dessert gekozen dat zeker niet kan beschuldigd worden van een gebrek aan boter: tarte au sucre. Interessant ook om te zien hoe het verschillend is van de suikertaart die ik een paar maanden geleden maakte.
Bij dit recept is het idee om op het gistdeeg (dat ook al boter en suiker bevat), een dikke laag poedersuiker en boter te leggen vlak voor het de oven ingaat. Ik was een beetje bang dat alle boter er zou aflopen bij het smelten. Dat is dan ook gebeurd, maar gelukkig pas helemaal op het einde. De boter die op de bakplaat was beland, verbrandde echter ook meteen. Gevolg: enorme rookontwikkeling toen ik de taart uit de oven nam, tot groot jolijt van mijn dessertsandmore huisgenoten die al verwittigden voor het afgaan van de rookmelder. Dat is net niet gebeurd, en ondanks de lichtjes aangebrande rand is het resultaat erg geslaagd. Volgende keer iets sneller uit de oven nemen!
